AKV trail trek... 🚩 🚩

 अनलॉक नंतर चा पहिला ट्रेक AKV... आंबी, काळ, वेळवंडी ट्रेल ट्रेक.... 🚩🚩मानगांव(पानशेत) ते हरपुड 

 

पुनश्च हरिओम..... पण बराच बदल, परत एकदा आयुष्याची नव्याने सुरुवात.... अनपेक्षित पणे आलेल्या करोना संकटामुळे एकाच वेळी सगळे जग हदरले. प्रत्येकाचं आयुष्य बदलून तर गेलंच, पण बहुतांश लोकांचा जगण्याचा आणि आयुष्याकडे बघण्याचा दृष्टीकोन ही बदलला. तब्बल 8 महिन्याच्या कैद नंतर सह्याद्री ट्रेकर्स फाउंडेशन पुणे यांच्या बरोबरच्या तंगडतोड ट्रेक करायला परत एकदा नव्याने सज्ज झालो. 🚩

8 नोव्हेंबरला पहाटे 3:30 ला घर सोडले आणि 4:20 ला हिंग ने कॉर्नर ला STF च्या बस मधे बसलो देखिल, एवढ्या मोठ्या गॅप नंतर आमच्या पाहिल्या वाहिल्या ट्रेक ची सुरवात झाली आणि तेंव्हा कुठे जिवाला चैन पडली. बस मध्ये ही झोप येत नव्हती, काय करणार सह्याद्री आहेच असा ओढ लावणारा... कधी एकदा भेटतोय असे झालेले अगदी लहान मुला सारखी अवस्था यावेळी मी अनुभवली. याच्या सानिध्यात गेलं की अगदी देहभान हरपून जातं आणि मी.... मी अशी उरतच नाही.

बसच्या खिडक्या बंद असूनही थंडी जाणवत होती. बस पुण्याहून पानशेत शिरकोली मार्गे मानगांव च्या दिशेने धावत होती. हळू हळू रात्रीचा अंधार संपून पहाटेचा फिकट उजेड पडू लागला, अश्या अर्धवट पुसट उजेडात धुकं अतिशय वेगळं भासतं. कधी पहाट होतेय आणि कधी आजूबाजूचा नजरा बघतेय असं झालं, प्रवासातले ते तीन तास पण चैन पडेना. आता सकाळचे 6 वाजत आलेले बर्‍यापैकी उजाडलं होतं, तेंव्हा लक्षात आलं आमची बस... अतिशय सुंदर अश्या दोन्ही बाजूने वेढलेल्या घनदाट झाडीतून नागमोडी वळणं घेत धुक्यात हरवलेली वाट काढत काढत पुढे  निघाली होती. मला पहाटेचा नेहमीच आवडणारा प्रवास, प्रदीर्घ प्रतीक्षा म्हणा किंवा काय... पण या वेळी हा प्रवास अतिशय प्रसन्न वाटत होता. घनदाट झाडीतली नागमोडी वळणाची सुंदर वाट शिरकोली या गावातून जात होती व हे आपल्या बाजी पासलकर यांचे  शिरकोली हे गांव चौकशी अंती कळले तेंव्हा खूप छान वाटले. याच वाटेवर उजव्या बाजूला सुंदर असं लोकेशन आहे, ते म्हणजे पानशेत धरणाचा जलाशय... असे भाऊ ने सांगून सगळ्याना फोटो शूट चा आनंद घेऊ दिला.. ... ट्रेक लीडर सुरेंद्र भाऊ मध्य भागी ... भाऊ ना मनाचा मुजरा ... लॉक डाऊन मधे ही हाफ K2S 65 वेळा करून विक्रम करणारे ⛳⛳

हाच तो पानशेत धरणाचा अप्रतिम जलाशय. 

नुकतीच नांगरणी झालेल्या तांबड्या मातीची शेती आणि तिच्या  काठा काठा ने असलेला, बराचसा धुक्याने व्यापलेला जलाशय, त्याच्या मागे हिरवेगार डोंगर आणि त्यांच्या पल्याड हळूच डोकावू लागलेल्या भास्करा मुळे आकाशात होऊ लागलेली रंगपंचमी.... अहाहा अश्या आल्हाददायक वातावरणात फोटोशूटला अपेक्षे पेक्षा जरा जास्तच वेळ लागला. 

असो 50 लोक होतो काय करणार, होतं असं कधी कधी. पटापट फोटो शूट उरकून बस मान गाँव च्या दिशेने धावू लागली. बसमधून आजूबाजूचे सौंदर्य न्याहाळत एक तास कधी गेला कळले देखील नाही. सकाळी 7:15ला आम्ही मान गाँव ला पोहचलो. मानगांव तालुका वेल्हेे, जि. पुणे. साधारण 90 km हे गांव आहे. पटापट पाठीवर बॅग अडकवून मोबाईल काठी सगळं आपापलं समान घेऊन बस मधून खाली उतरलो आणि अंगावरून थंडगार वाऱ्याची झुळूक गेली. अहाहा किती सुंदर परिसर.. . संथ वाहणारी अंबि नदी, तिचा तो सुंदर काठ, सकाळच्या थंडी मुळे पाण्यावर निर्माण झालेलं धुकं हळू हळू वर वर येत होतं, आजुबाजुला गर्द झाडी आणि गावांत जाणारा रस्ता पण सध्या धुक्यात लपलेला. 

अश्या या सुंदर वातावरणात  आम्हाला ट्रेक लीडर सुरेंद्र भाऊ ने ट्रेक विषयी माहिती व सूचना देऊन 7:40 ला ट्रेक ची सुरवात  अंबी नदीच्या खोर्‍यातील मानगांव येथून केली. 

आजच्या ट्रेक चे वैशिष्ट्य म्हणजे आम्हाला तीन नद्यांची खोरी ओलांडून पार करायची होती आणि ती करतांना वाटेत येणारं अतिशय सुंदर चांदरगावं, आणि मोहरी पठार पाहायला मिळणार होतं, हेच आजच्या ट्रेकचे वैशिष्ट्य. *देवराई* शिरकई देवीची देवराई इथून ch आम्ही ट्रेक ला सुरवात केली. 

देवराई इतकी घनदाट होती चुकूनही सूर्य देवाला एंट्री नव्हती. जिकडे तिकडे उंचच उंच वाढलेली झाडे, तर कुठे अवाढव्य पसरलेल्या वेली त्याही या उंच झाडांवर, अबब केवढ्याल्या वाढलेल्या वेली त्याही एवढ्या उंच आणि अफाट पसरलेल्या, अश्या या जंगली वेली मी प्रथमच पहात होत़े, जंगलातल्या वेली खरच जंगलीच असतात, मी त्यांना जंगली वेली ch म्हणू लागले. वाटेतील भली मोठी मोठी वृक्ष लक्ष वेधून घेत तर होतीच पण पक्षांचा किलबिलाट, चिवचिवाट आणि त्याहीपेक्षा खूप विविध प्रकारचे सुंदर आवाज ऐकू येत होत़े. देवराईतली ती अर्ध्या तासाची चढण पण खूप प्रसन्नता देऊन गेली. काहीही असो पण आजही देवराई सुरक्षित आहेत. कारण देवराई म्हणजे पवित्र उपवन असे समजले जाते. 

देवराई म्हणजे जंगलाचा समृद्ध भाग. इथे देवीचा वास असतो म्हणून कोणीही जंगलतोड करीत नाही, केली तर देवीचा कोप होतो म्हणे.... अशी गावकऱ्यांची श्रद्धा.  मग ही श्रद्धा चांगलीच त्यामुळे या देवराई त्यांच्यामुळे आणि त्यांच्याकडूनच सुरक्षित राहतात. अशी 'अंध' श्रद्धा मानायला आणि पसरवायला काही हरकत नाही....की ज्यामुळे जंगलं नक्कीच सुरक्षित राहतील... हो ना!  देवराई चढायला सुरू झाल्यापासून अर्ध्या तासात ch शिरकाई देवीचे मंदिर लागते. तिथे सर्वानी देवीचे दर्शन घेतले आणि लगेच पुढे निघालो. बर्‍याचश्या चढणी नंतर थोडी सपाटी लागली व तिथेच पुढे एक छोटी वस्ती लागली त्यांच्याकडून जुजबी माहिती घेऊन लगेच निघालो. आता बर्‍यापैकी दमवणारा चढ लागला सकाळची ऊन्हं ही अंगावर येऊ लागली. कुठे सपाटी कुठे वळण तर कुठे चढण असे करत करत एका मोठ्या सपाटी ला लागलो. तिथे उजव्या बाजूला छान पैकी शेतातील पीक डुलत होतं पण पीक कशाचे आहे हे काही समजेना. शेवटी ट्रेक झाल्यावर एका कडून माहिती समजली की ती शेती वरई म्हणजेच "भगर" chi होती, म्हणूनच मला कळेना की हे पीक नक्की कोणते कारण  भगर chi शेती कधी पाहण्यात आली नाही, आणि ही पण प्रथमच पहात होत़े. तासभराच्या चढाई ने दमलेल्या जिवानी दोन घोट पाणी प्यायले आणि थोडी मनुका खाल्ली तेंव्हा कुठे बरं वाटलं. दम गेला जीव शांत झाला की लगेच कॅमेरा चालू 

आजुबाजुला नजर टाकली तर हे चारही बाजूंनी पसरलेले हिरवे गार डोंगर पण अजूनही फिकट धुक्यात ch लपलेले. एकीकडे कोकण दिवा तर खूप ch छान दिसत होता. गेली आठ महिने सीमेंट च्या जंगलात अडकून पाडल्यामुळे डोळ्याआड झालेला निसर्ग आज डोळे भरून पाहताना काय आनंद होतोय म्हणून सांगू इतका की शब्दात व्यक्त ही करता येत नाही. हे आजूबाजूचे विहंगम दृश्य पाहून आज खऱ्या अर्थाने नेत्र सुखावले आणि आज खरंच त्याची प्रचिती आली. शहरापासून दूर दूर डोंगर दर्‍यात, घोंघावणाऱ्या वार्‍याचा तो भन्नाट आवाज, वाहत्या पाण्याची खळखळ, जंगलातील वाळलेल्या पानावरून चालताना झालेला चर्र चर्र आवाज ऐकायला कान ही तरसले होत़े. निसर्गाचं आणि आपलं नातं किती घट्ट आहे हे आज त्यांनी दाखवून दिलं, आणि त्याच्या कुशीत गेल्यावर ch हे अनुभवता येतं. असा जो आनंद मिळतो तो क्वचितच दुसरीकडे मिळेल. 

या मोठ्या सपाटी नंतर काही वेळाने एक मोठा ओढा पार करून एका छोट्या टेकडीवर आलो. आता सकाळचे पावणेदहा होत आलेले इथेच सर्वानी स्वतः बरोबर आणलेला नाश्ता करून घेतला. इथून पुढे चांदर गावाकडे वाटचाल सुरू झाली. बराच वेळाच्या सपाटी नंतर परत चढण सुरू झाली. बराच वेळ चढत चढत पुढे जात होतो पण गाँव काही दिसेना. परत खाली उतरला लागलो आणि थोड्याश्या सपाटी नंतर एक वस्ती दिसू लागली ती चांदर गावाची ch होती. उंच माथ्यावर हे गाँव पण माथ्यावर येऊन ही हे गाँव लवकर दृष्टीस पडत नाही. कारण उंच डोंगर माथ्या वरील खड्डयात हे गांव आहे, जेंव्हा आम्ही माथ्यावर येऊन उतरला लागलो तेंव्हा कुठे हे गांव दिसले. इतक्या उंचावर चारही बाजूंनी डोंगर आणि गर्द झाडीने वेढलेले त्यामुळे लवकर नजरे च्या टप्प्यात येतच नाही. अतिशय सुंदर वनश्री ने नटलेलं अत्यल्प लोकसंख्या असलेलं हे गांव. येथील वस्तीवरील लोकांकडून आमच्या पैकी बर्‍याच जणांनी गावरान तूप व मध विकत घेतले.

इथून पुढे काळ नदीचे खोरे सुरू होत़े. चांदर पासून मोहरी पाठरा कडे जाणार्‍या वाटेवर काळ नदी च्या उगम स्थान आहे. बराच वेळ चढ उतार करत करत आम्ही काळ नदी पात्रात (सध्या कोरड्या पडलेल्या) आणि कुठे कुठे खळग्यातून वाहणार्‍या कुठे कुठे कोरड्या पडलेल्या पात्रात सूप पान साठी ब्रेक घेतला तेंव्हा सव्वा बारा वाजले होत़े. थंडगार वाहत्या पाण्यात थकलेले चेहरे बुडवून घेतले आणि थकवा कुठल्या कुठे गायब झाला.

सुरेंद्र भाऊने आणलेले टोमॅटो सूप सर्वांना देण्यात आले. साडेतीन तासाची चढाई उतराई करून दमलेल्या जिवाला 3000 ft उंचीवर आल्हाददायक वातावरणात अतिशय चविष्ट, तेही गरमा गरम 😋 सूप मिळत असेल तर..... सुख म्हणजे काय हे तेंव्हा कळते. आयुष्य खूप सुंदर आहे फक्त 3000 फूट उंचावर गरमा गरम टोमॅटो सूप पाहिजे 🤪

इथे नदी पात्रात रिकाम्या झालेल्या बॉटल मध्ये, वाहणारे पाणी भरून घेतले. 

इथून पुढे दिड तास चढाई उतराई करत याच नदी पात्रात जेवणासाठी ब्रेक घेतला. आता दुपारचे पावणेदोन झाले होत़े आणि पुढे परत जेवणासाठी यासारखी उत्तम जागा नव्हती. आजुबाजूला घनदाट जंगल, या पात्रात वाहणारं थंडगार पाणी जेवणासाठी अजून काय पाहिजे. एक एक करत प्रत्येकाने आपापले खाऊ जेवण काढायला सुरुवात केली. एकमेकांच्या जेवणाचा पुरेपूर आनंद घेतला. अश्या मस्त वातावरणात जेवण अजूनच रुचकर लागते.

इथून पुढे अजून एक मोठी चढण पार करायची होती पण जेवल्यामुळे ती अधिकच उरावर आल्यासारखी वाटू लागली. भाऊने सुरवातीला ch सांगितल्या प्रमाणे आम्हाला अडीच सिंहगड चढून उतरायचे होत़े. इथपर्यंत दोन सिंहगड इतका टप्पा तर पार झालाच होता. ही तासाभराची चढण खूपच दमवू लागली वाटेत ब्रेक घेत घेत हा ही टप्पा पार केला. तासाभरातच आम्ही वेळवंडी नदीच्या खोर्‍यात प्रवेश केला आणि एका उंच पठारावर आलो समोर पाहतो तर काय संपूर्ण पठार हिरवेगार अतिशय सुंदर भासत होतं,तेच हे मोहारीचे पठार. साधारण महाबळेश्वरचे टेबल लॅन्ड या पठारा व्यतिरिक्त आपल्या सह्याद्रीत अशी कितीतरी सुंदर सुंदर पठारं आहेत हे ट्रेकिंग जगताच्या बाहेर कोणाच्या गावी ही नसेल. फरक इतकाच की या अश्या सुंदर सुंदर पठारावर येण्यासाठी चांगलीच तंगडतोड करावी लागते त्याशिवाय इतकं सुंदर वैभव थोडीच कोणालाही सहजासहजी पाहायला मिळणार. असो, हे मोहारिचे पठार पाहून डोळ्याचे पारणे फिटले. खरंच अलौकिक आहे आपला सह्याद्री. 🚩 

मोहरीचे पठार 

आता या पठाराच्या कडेकडेने उतरू लागलो. बर्‍याच ठिकाणी बरीच घसरण असल्याने सगळेच काळजीपूर्वक उतरत होतो. इथून पुढे बराच भाग घनदाट जंगलातून पार करावा लागतो... पुढे सपाटी वर लागलो तेंव्हा उजव्या बाजूला बर्‍याच दूरवर लिंगाना एकदम भारी दिसत होता. 

वाटेत एक दोन मोठे ओढे ही लागतात. दुसरा मोठा ओढा जो होता तो ओढा नसून वेळवंडी नदीच वरून वाहत येत होती असे समजले, पण पाणी अगदीच कमी असल्यामुळे आम्हाला ही नदी आहे असे वाटले नव्हते. थोडे पुढे आल्यावर एक मोठा डोह लागला, या डोहात मागून येणार्‍या मोठ्या ओढ्याचे म्हणजेच वेलवंडी नदीचे पाणी थोडे उंचावरून पडत असल्याने त्या डोहाला धबधब्याचे स्वरुप आले होत़े त्यामुळे तो डोह खूपच सुंदर दिसत होता. पाच तासाची तंगडतोड आणि घामेजलेले, थकलेल्या सगळ्याना डोहात डुंबन्याचा मोह झाला नाही तर नवलच! पण काय करणार आम्हा लेडिजना हा डुंबन्याच्या आनंद काही घेता आला नाही कितीही इच्छा असली तरी, मात्र पुरुष मंडळीना याचा पुरेपूर आनंद घेता आला. 

अश्या प्रकारे तिसरी नदी ओलांडून आम्ही हारपुड़ च्या दिशेने मार्गस्थ झालो. परत इथून जंगलातली चढण सुरू झाली. वाटेत कोरडे पडलेले ओहोळ लागतच होत़े. अर्ध्या तासाने जंगलातली उतरण सुरू झाली काही वेळा ने फक्त आणि फक्त दूर दूर पसरत गेलेली सपाटी. शेवटची पंधरा मिनिटाची चढण संपली आणि साधारण दोन एक किलोमीटर वर गांव दिसू लागलं तेच हारपूड जिथे आमचा ट्रेक संपणार होता. सकाळी पावणे आठला सुरू झालेली पद भ्रमंती संध्याकाळी 5 वाजता हारपूड इथे असलेल्या मंदिरापाशी संपली. चढाई 2500ft ते 3000 ft एकूण 17 कि.मी . अन्तर... 7 तासात पूर्ण केले. आजच्या भरभक्कम AKV trail ट्रेक ने खूप खूप आनंद दिला.

खरं तर या घाटवाटा दुसरे कोणतेही ग्रुप करीत नाही, कारण या वाटा मधे तुमचा पूर्णपणे कस तर लागतोच पण इथे तुमची पूर्ण क्षमता अजमावता येऊ शकते. त्यामुळे पूर्ण तयारीनेच या ट्रेक मध्ये उतरावे. STF या ग्रुपचा एकच उद्देश आहे की, लोकांचे आरोग्य फिटनेस ट्रेकच्या माध्यमातून चांगले व्हावे आणि आपल्या अप्रतिम सुंदर अश्या सह्याद्रीची ओळख व्हावी. आपला सह्याद्री बाहेरून जितका उत्तुंग दिमाखदार, बहरदार आहे त्याही पेक्षा आतून कितीतरी पटीने अतिशय सुंदर अवर्णनीय आहे त्याची ही सुंदरता घाटवाटा शिवाय अनुभवता येणार नाही हेही तितकेच खरे. 

ट्रेक दरम्यान  एका सदस्याला थोडा त्रास झाल्याने आमच्या ग्रुप मधील डॉ. शीतल हिने लगेचच तिच्यावर योग्य ते उपचार करून दिल्याने त्याही सदस्याने सावकाश पण ट्रेक पूर्ण केला त्यामुळे डॉ. शीतल हिचे कौतुक व आभार ☺

STF बरोबर अतिशय सुंदर असा ट्रेक मला अनुभवता आला त्यासाठी STF che खूप खूप आभार... माझे ट्रेकिंग फ्रेंड नितीन वनिता प्रज्ञा यांच्या मुळे ट्रेक मध्ये खूप मजा आली. ग्रुप मध्ये आलेले नवीन ट्रेकर्स che अभिनंदन आणि शुभेच्छा 🌹 🌹 

संपूर्ण ट्रेक वीडियो लिंक खाली दिली आहे 

https://youtu.be/S5f6y0OgAok

यावर क्लिक करून पाहू शकता . 

धन्यवाद 

⛳ ⛳ ⛳
सुरेखा पवार...
8208947409